ตำนานกระต่ายบนดวงจันทร์
“...กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว พระอินทร์แปลงกายเป็นฤๅษีเฒ่าผู้หิวโหย เพราะอยากจะลองใจสัตว์สามชนิดที่บำเพ็ญเพียรมาเป็นเวลานาน ได้แก่ เต่า ลิง และกระต่าย เมื่อทั้งสามเห็นฤๅษีเฒ่า ก็ได้นำอาหารของตัวเองมาให้ โดยเจ้าเต่ามีผักบุ้ง ส่วนลิงมีผลไม้ แต่กระต่ายน้อยกินหญ้าเป็นอาหาร เลยไม่สามารถหาอาหารมาให้ฤๅษีได้ เจ้ากระต่ายจึงตัดสินใจนำหญ้าแห้งมาวางกองไว้ตรงหน้า ซึ่งตอนแรกฤๅษีเฒ่าบอกว่า กระต่ายคงบำเพ็ญเพียรมาไม่มากพอ เลยเอาหญ้าแห้งที่แม้แต่ตัวเองก็กินไม่ได้มาให้ผู้อื่น
แต่แล้ว เจ้ากระต่ายก็จุดไฟ แล้วกระโดดเข้าไปเพื่อเป็นอาหารให้แก่ฤๅษีแทน เรื่องราวแสนเศร้านี้ ทำให้พระอินทร์ (ที่แปลงกายมาเป็นฤๅษี) รู้สึกผิดและยกย่องเจ้ากระต่าย เขาจึงนำเถ้าถ่านและวิญญาณของกระต่ายไปไว้บนดวงจันทร์ เพื่อเตือนใจ และเป็นอนุสรณ์ถึงความเสียสละอันยิ่งใหญ่ของกระต่ายน้อยตัวนี้...”
Credit. https://f.ptcdn.info/687/053/000/owgxv35vjM5jVqKSYEZ-o.jpg
เรื่องราวที่เล่าไปข้างต้น เป็นตำนานทางพุทธศาสนา ซึ่งประเทศเพื่อนบ้านในแถบเอเชียหลายประเทศ ก็มีเรื่องราวเค้าโครงคล้าย ๆ กันนี้ เพียงแต่เปลี่ยนตัวละครหรือตอนจบของเรื่องเล็กน้อย เช่น เปลี่ยนเพื่อน ๆ ของกระต่ายเป็นนาคและสุนัขจิ้งจอก หรือเปลี่ยนจากพระอินทร์เป็นเทพหรือชายชรา ฯลฯ ซึ่งนิทานเหล่านี้ ไม่ได้เป็นแค่เรื่องเล่าเพียงอย่างเดียว แต่ยังกลายเป็นความเชื่อที่ส่งต่อกันมาจนเกิดเป็นประเพณีต่าง ๆ อย่างการบูชาเทพเจ้ากระต่าย ในวันไหว้พระจันทร์ของประเทศจีน ซึ่งมีที่มาจากความเชื่อที่ว่า บนดวงจันทร์มีกระต่ายหยก ทำหน้าที่ปรุงยาอายุวัฒนะ และอยู่เคียงข้างเทพธิดาฉางเอ๋อ วันหนึ่งเมืองปักกิ่งเกิดโรคระบาดครั้งใหญ่ เทพธิดาฉางเอ๋อจึงส่งกระต่ายหยก ลงมารักษาโรคให้กับชาวบ้าน ตั้งแต่นั้นมาเลยมีธรรมเนียมการกราบไหว้บูชาเทพเจ้ากระต่ายในวันไหว้พระจันทร์นั่นเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น